در منابع روايي شعيه آمده است:
عدة من أصحابنا عن سعد بن عبد الله عن أيوب بن نوح قال: قلت لأبي الحسن الرضا†: إني أرجو أن تكون صاحب هذا الامر و أن يسوقه الله إليك بغير سيف فقد بويع لك و ضربت الدراهم باسمك. فقال: ما منا أحد اختلفت إليه الكتب و أشير إليه بالأصابع و سئل عن المسائل و حملت إليه الأموال إلا اغتيل أو مات علي فراشه حتي يبعث الله لهذا الامر غلاما منا خفي الولادة و المنشأ غير خفي في نسبه.[1]
ايوب بن نوح گويد به امام رضا گفتم: اميدوارم قائم اهل بيت شما باشيد و بي هيچ خونريزيي ، حکومت به دست شما بيفتد. چراکه هم با شما بيعت شده و هم سکه به نامتان زده اند. حضرت فرمود: هريک از ما امامان که نامه ها به سوي او روانه شود و انگشت نماي مردم گردد و اموال به سوي او بيايد ؛ يا شهيد خواهد شد و يا به مرگ طبيعي از دنيا خواهد رفت تا اينکه خداوند براي اين کار ، جواني از ما که نسبي روشن ولي ولادت و رشدي مخفيانه دارد را برخواهد انگيخت.
اين روايت از نظر سند ، هيچ مشکلي ندارد و سعد بن عبدالله و ايوب بن نوح از بزرگان و سرشناسان شيعه هستند و در ميان عدة من اصحابنا هم يقينا برخي از بزرگان شيعه قراردارد(چنانچه از مراجعه به معرفي اين افراد در کتب رجالي معلوم مي گردد) گو اينکه سند مرحوم صدوق که عاري از اين تعبير است ، مشتمل بر دو تن از بزرگترين مشايخ شيعه در دوران خويش مي باشد. روايت صراحت در ولادت و رشد مخفيانه حضرت دارد و هيچ جاي شبهه اي براي انسان معتقد به اهل بيت نمي گذارد که صاحب اين امر ، زنده و از زندگي مخفيانه اي برخوردار است. اين روايت، قرائني هم دارد براي مثال ر.ک: کافي1/ باب الغيبة ح26؛ الغيبه نعماني172و 173 (چند روايت)؛ تقريب المعارف432.

پی نوشت:----------------------
[1] . کليني، کافي، ج1، باب في الغيبه، ح25؛ نعماني، کتاب الغيبه، ص173 (به نقل از کليني)؛ شيخ صدوق، کمال الدين، (باب35، ما روي عن الرضا .. ح1 [محمد بن الحسن بن أحمد بن الوليد قال: حدثنا محمد بن الحسن الصفار عن يعقوب بن يزيد عن أيوب بن نوح].