در مواردي كه اضطرار و يا اكراه و يا مواردي كه حاجتي پيش آيد كه چاره‌اي از خروج نداشته باشد مثل احتياج به غسل جنابت يا استحاضه يا مسّ ميّت يا رفتن به دستشويي و تجديد وضوء (ولو استحبابي باشد) و يا تشييع جنازه و غسل و نماز ميّت و تكفين و تدفين آن يا عيادت مريض و در صورت خروج از مسجد بنابر احتياط واجب بايد نزديكترين راه را براي عبور و مرور انتخاب نموده و نبايد بيش از مقدار حاجت توقف و مكث نمود.
پي نوشت:
پايگاه اطلاع رساني حضرت آيت الله وحيد خراساني، احكام روزه، روزه و مفطرات، س 337