ج. مأموم بايد عدالت امام را احراز كند به طُرُقى كه توضيح آن در رساله آمده است. (به مسأله‌ى 1171 رساله مراجعه شود).
«١١٧١» عدالت معتبر در امام جماعت عبارت است از حُسن ظاهر، يعني دوري جستن از گناهان كبيره، به‌طوري‌كه ظاهر احوال شخص به‌طور ظني دلالت كند كه او بناي بر ترك گناه دارد، نه آنكه اتفاقاً چند روزي گناه را ترك كرده باشد، و مأموم بايد اين حسن ظاهر را احراز كند. و اصرار بر گناهان صغيره به‌منزله گناه كبيره است.
پي نوشت :
استفتاءات ( آيت الله بهجت )؛ ج 2 ، احكام نماز جماعت ، شرايط امام جماعت ، س 2575.