ج. تا پيش از تحقّق اجاره، اين ضمان صورى است، ولى در بقاى آن پس از اجاره، ضمان حقيقى مى‌شود. زيرا آن ضمان اولى بقا دارد و همين در صحت ضمان كافى است، و اما ضمان تعليقى متعارف كه ثالث مى‌گويد: اگر بدهكار دين را نداد من مى‌دهم، اين مانند شرط است نه ضمان و در صحت آن تأمل است.
پي نوشت :
استفتاءات (آيت الله بهجت)؛ ج 3، احكام اجاره، س 4317.