دخترى كه به حد بلوغ رسيده، ولى به واسطه ضعف جسمي، نمى‏ تواند روزه بگيرد و قضاى آن را تا دو سه سال به جا آورد، تكليف او چيست؟

همه مراجع(به جز مكارم و تبريزى): اگر گرفتن روزه براى او ضرر دارد، يا تحمل آن برايش زحمت و مشقّت زياد دارد، روزه بر او واجب نيست؛ ولى ترك آن به صرف برخى عذرها، جايز نيست و هر زمان توانست بايد قضاى آن را به جا آورد.

آيت الله مكارم: در فرض ياد شده، روزه بر او واجب نيست و بايد براى هر روز يك مد طعام بدهد و قضاى اين روزه‏ ها هم بر او واجب نيست.

آيت الله تبريزى: اگر گرفتن روزه براى او ضرر دارد، يا تحمل آن برايش زحمت و مشقت زياد دارد، روزه واجب نيست و اگر تا ماه رمضان سال بعد، ضعف او برطرف شد، بايد قضاى آن را به جا آورد و اگر نتوانست، بايد براى هر روز يك مد طعام (تقريبا ده سير)،به فقير بدهد و قضاى روزه لازم نيست؛ ولى اگر فديه ممكن نبود، بايد هرزمان كه توانست روزه‏ ها را قضا كند.

منبع:

امام، استفتاءات، ج1، روزه، س 76 و 88 ؛آيت الله خامنه ‏اى، اجوبة الاستفتاءات، س 731، 732؛آيت الله فاضل، جامع المسائل، ج 1، س 568 ؛آيت الله صافى، جامع الاحكام، ج 1، س491، 498؛آيت الله مكارم، استفتاءات، ج 2، س 439.آيت الله تبريزى، صراط النجاة، ج 2، س 458 و 1519.دفتر:آيات عظام نورى، بهجت و وحيد.