اينجانب دخترى داشتم كه به عقد ازدواج پسر خواهرم در آوردم، شبى كه اوّلين موشكهاى بعثيّون عراق به دزفول شليك شد يكى از آنها به خانه خواهرم اصابت نمود و در نتيجه دامادم بلافاصله از بين رفت، و دخترم كه نه ماهه حامله بود با كودكش قبل از به دنيا آمدن او در بيمارستان درگذشتند:
1- داماد در دوران حيات داراى كارگاهى بود و مقدارى أثاثيّه و أبزار كار آماده در آن بود كه جزء ما ترك بوده، اين ما ترك بين پدر و مادر و خانواده عروس به چه ترتيبى تقسيم شود؟
2- بعد از عروسى (طبق سنن و رسومات محلّى) بستگان مبالغى و يا هدايائى به عنوان رونما به عروس چشم روشنى داده ‏اند. تكليف آنها چه مى ‏شود و به چه كسى مى‏ رسد؟
3- مهريّه دختر 2500 تومان در ذمّه داماد بوده است، در ضمن مبلغ ده هزار تومان به عنوان نقد مهريّه از پسر گرفته شده و حدّ أقلّ سه برابر آن نيز از خود به آن اضافه نموده برايش جهيزيّه تهيّه نموده ‏ام (كه كمتر از يك دهم آن از زير آوار بيرون آورده نشده است) در اين مورد تكليف چيست؟
4- در صورتى كه وجهى به صبيّه بنده برسد با آن چه بايد كرد؟ و احيانا اگر مستطيع شد تكليف چيست؟

جواب:
 1)- در فرض مرقوم يك چهارم تركه داماد سهم الإرث عروس است كه از او به پدر و مادرش مى‏رسد، و سه چهارم ديگر به والدين داماد مى‏رسد.
 2) و 3)- هرچه كه مال عروس بوده از هدايا و جهيزيّه و مهريّه تماما به والدين عروس مى‏رسد. 
4)- شبهه وجوب حجّ اگر از ناحيه رسيدن إرث شوهر به وى باشد در فرض مرقوم مستطيعه نشده و دارائى زن پس از كسر بدهى و وصيّت به والدين او مى‏رسد.
پي نوشت:
امام خمينى(ره)، استفتائات، ج ‌3، احكام ارث، س 75