اگر شخصي در سحر ماه رمضان چيزي بخورد و بعد معلوم شود كه بعد از داخل شدن وقت خورده است، حكم روزه اش چيست؟

1- اگر بدون تحقيق از وقت چيزي بخورد:

آيات عظام رهبري، صافي، مكارم: روزه اش باطل است ولي كفاره ندارد.

آيت الله شبيري: اگر آن روز را امساك نكند علاوه بر قضا، كفاره نيز دارد.

آيت الله بهجت: بنابر احتياط واجب روزه اش باطل است ولي كفاره ندارد.

ساير مراجع: اگر حجت شرعي بر داخل شدن وقت اذان صبح نداشته، روزه اش باطل است و بايد آن روز را امساك نموده و بعدا قضا كند. ولي اگر حجت شرعي بر داخل شدن وقت اذان صبح داشته، علاوه بر قضا بايد كفاره نيز بدهد.

2- با تحقيق و يقين به اينكه اذان صبح نشده چيزي بخورد:

2.1- با ابزار مانند ساعت و ... يقين كند كه اذان نشده، اما بعد بفهمد صبح بوده:

آيات عظام رهبري، مكارم، فاضل: روزه صحيح است.

آيات عظام سيستاني، وحيد، صافي، شبيري، نوري، بهجت، تبريزي، خويي: روزه باطل است و بايد آن روز را امساك كند بعد قضاي روزه را بگيرد و كفاره ندارد.

2.2- با نگاه كردن به افق، يقين كند كه اذان نشده اما بعد بفهمد كه صبح بوده:

آيات عظام امام، رهبري، سيستاني، نوري، مكارم، بهجت، فاضل: روزه صحيح است.

پي نوشت:

جامع احكام، رضوي، م450. توضيح المسائل مراجع، م 1688.