اگر شخصی نياز به مبلغی پول داشته باشد و کسی را پيدا نکند که به او قرض الحسنه بدهد، آيا جايز است برای دستيابی به آن مبلغ به اين طريق عمل نمايد که کالايی را به صورت نسيه به بيش از نرخ حقيقی آن بخرد و سپس آن را در همان مجلس به قيمت کمتری به فروشنده بفروشد، مثلاً يک کيلوگرم زعفران را به مبلغ مشخصی به طور نسيه برای مدّت يک سال بخرد و در همان مجلس آن را به صورت نقد به شخص فروشنده به مبلغ دو سوم قيمت خريد بفروشد؟

جواب:

چنين معامله ای که در واقع نوعی حيله برای فرار از ربای قرضی است، شرعاً حرام و باطل است.

پی نوشت:

آیت الله خامنه ای، اجوبة الاستفتائات، احکام ربا، س1626