زمين هايي در منطقه ما وجود دارد كه مردم، اقدام به زراعت و كاشت درخت در آن ها مي كنند و بين اهالي مشهور است كه وقف حرم يكي از امام زادگان(ع) مدفون در منطقه مي باشند و متولّي وقف هم سادات ساكن در آن جا هستند ولي دليلي بر وقف بودن آن زمين ها وجود ندارد و گفته مي شود كه در گذشته وقف نامه اي وجود داشته ولي در آتش سوزي از بين رفته است و مردم در حكومت سابق براي جلوگيري از تقسيم زمين ها شهادت به وقفيّت آن ها داده اند و عدّه اي هم مي گويند كه يكي از حاكمان منطقه كه علاقه به سادات داشت، آن زمين ها را براي معاف شدن از ماليات وقف آنان كرد، در حال حاضر اين زمين ها چه حكمي دارند؟

جواب:

براي ثبوت وقفيّت، وجود وقف نامه شرط نيست بلكه اعتراف ذواليد كه وقف در تصرّف آنان است يا اعتراف ورثه ذواليد بعد از فوت او، به وقف بودن آن ملك، كافي است و همچنين احراز سابقه رفتار با آن ملك به عنوان وقف يا شهادت دو مرد عادل بر وقف بودن آن و يا شهرت وقفيّت آن به گونه اي كه مفيد علم يا اطمينان باشد هم وقف بودن را ثابت مي كند. در نتيجه با وجود يكي از اين دلائل وقفيّت، حكم به وقف بودن مي شود و در غير اين صورت حكم به مالكيت متصرّف نسبت به آن چه در اختيار دارد مي شود.

پي نوشت:  

آيت الله خامنه اي، اجوبة الاستفتائات، وقف، احكام وقف، س2059