عدّه ‏اى جهت احياء زمين مواتى إقدام به انشعاب از رودخانه ‏اى نموده و پس از وصول آب بر روى زمين و رويش اشجار، مقدارى از سهميّه خود را از آب آن جدول و زمين (مثلا يك پنجم آن را) مى‏ فروشند، پس از مدّتى- به علّت طغيان سيلاب- جدول اصلى ويران و مخروبه مى‏ شود، و مالكين اصلى بدون استمداد از افراد مشترى إقدام به احداث جدولى (در ارتفاعى بالاتر از جدول قبلى) دور از خطر سيلاب مى‏ نمايند، و به افراد خريدار نيز به اندازه آبيارى درختان خودشان از اين جدول جديد بدون دريافت اجرت مى ‏دهند، بعد از گذشت مدّتى مالكين اصلى جدول براى اينكه بتوانند زمين هاى موات ديگرى را- كه قبلا قصد احياء آنها را نداشته ‏اند- آباد كنند بدون دخالت مشتريان إقدام به امتداد و كشيدن همان جدول به سمت زمين هاى موات نموده و آب جدول را به آن زمين ها مى ‏رسانند. آيا در چنين صورتى مشتريان به همان اندازه ‏اى كه از جدول قديم مالك بوده ‏اند از جدول جديد هم مالك مى‏ شوند؟و بر فرض مالكيّت آيا مشتريان مى ‏توانند به صرف سهيم بودن در آن جدول نسبت به زمينهاى مواتى كه مالكين اصلى آب جدول را بدون كمك مشتريان به آن زمين ها رسانده ‏اند ادّعاء مالكيّت بنمايند؟و در جميع صور آيا مالكين مى ‏توانند به ميزان آبى كه مورد استفاده مشتريان از جدول جديد است در قبال زحمات و خسارات خود از آنها مزد و اجرت دريافت نمايند؟

كسى كه دخالت در احداث جدول جديد نداشته در آن حقّى ندارد، مگر با إجازه صاحبان جدول.
پي نوشت:
امام خمينى(ره)، استفتائات، ج ‌3، مسائل متفرقه، كشاورزي، س 123