اينجانب پسرى داشتم كه در ابتدا قاليباف بوده، بعد از ازدواج تا مدّت دو سال با همسرش قالى بافته، و با هم نيز مصرف كرده‏ اند؛ اكنون بعد از فوت پسرم همسرش اجرت كار كرد خويش را از من مى‏ خواهد، و من به او مى‏ گويم كه تو رضايت داشتى، و قراردادى با شوهرت نداشتى، و جز إرث حقّ ديگرى ندارى، و أثاثيّه خانم (اعمّ از فرش و چيزهائى ديگر) متعلّق به من مى‏ باشد. آيا اين استدلال درست است؟

زن اگر به دستور شوهر و به قصد اجرت كار كرده حقّ مطالبه اجرت خود را دارد، و در غير اين صورت بيش از سهم الإرث حقّ ندارد.
پي نوشت:
امام خمينى(ره)، استفتائات، ج ‌3، اشتغال زنان، س 30