(تفاوت جايگاه دختري كه آرايش مي كند ولي نماز مي خواند با دختري كه آرايش نمي كند و نماز هم نمي خواند، نزد خداوند چگونه است؟)

همان طور كه نماز خواندن از دستورات مهم و اكيد دين است رعايت عفاف و وقار براي يك زن و اجتناب از خودنمايي و آرايش حرام و نا به جا و خود را در معرض ديد نامحرم قرار ندادن از سفارشات دين است و از آن جا كه دين مجموعه اي كامل از دستورات و احكام و معارف و اخلاق است و ديندار كامل آن است كه دين را در كليت و جامعيت آن در همه ابعاد اجرا و پياده نمايد و هر كس در گوشه اي از ابعاد وسيع دين كوتاهي نمايد به همان اندازه در ديانت ناقص است و پيامدهاي منفي دنيوي و اخروي اين كوتاهي نيز دامنگيرش خواهد شد.
هرچند تشخيص جايگاه واقعي انسان ها در نزد خداوند كار ساده اي نيست و به درستي نمي توان اين جايگاه و موقعيت را تشخيص داد زيرا علاوه براعمال ظاهري انسان، نيت ها وانگيزه هاي دروني آن ها نيز در تعيين اين موقعيت و جايگاه دخيل و موثر است و ما نوعا راهي به درون انسان ها و تشخيص اين نيت و انگيزه ها نداريم و نمي توان تنها بر اساس ظاهر اعمال انسان ها و نوع رفتار آن ها در اين باره قضاوت قاطع نمود.امّا شايد بتوان گفت كه در عين حال كه ترك نماز و خود نمايي و آرايش در برابر نامحرم هر دو عملي خلاف و كوتاهي در امر بندگي است، ولي با توجه به اهميتي كه نماز در اسلام دارد و ستون خيمه دين محسوب مي شود جرم ترك نماز بالاتر و سنگين تر است.
گذشته از اين كه خانم نمازخواني كه اهل آرايش در برابر نامحرم است به خاطر روحيه معنوي حاصل از نماز و ارتباط باخدا، راحت تر و زودتر راهنمايي و ارشاد مي شود و اميد است به بركت نماز، دست از اين گناهش بردارد ولي انسان بي نماز، چون اين زمينه را ندارد سخت تر و ديرتر ارشاد و راهنمايي به سوي نماز خواندن و انجام دستور الهي مي شود.

پي نوشت :
كتاب پرسش ها و پاسخ هاي نماز، سيد حسن موسوي (مركز تخصصي نماز)