چند نفر شانزده سال پيش از سازمانى به نام خود تقاضاى وام كرده و پس از دريافت وام دست به حفر چاه ژرف مى‏ زنند، در اين كار با عده ‏اى ديگر قرار مى‏ گذارند كه مى ‏توانند به ازاى هر ساعتى يك صد و سى تومان بيعانه پرداخته و قبض موقت دريافت كنند تا در صورتى كه بقيه مخارج را هر ساله پرداختند پس از هفت سال سند چاه به نام آنان بشود، چاه زده مى‏ شود آب بالا مى ‏آيد. اما پس از مدت كوتاهى بهره ‏بردارى، متوجه مى ‏شوند كه چاه كج حفر شده. به اين ترتيب رشته ‏ها پنبه مى ‏شود و مخارج هنگفتى به دنبال مى ‏آورد. عدّه ‏اى كه قبض موقت دريافت كرده بودند چون چاه را خراب مى‏ بينند حاضر به قبول اقساط آن نمى ‏شوند. مدتى چاه بسته مى ‏ماند سازمان مذكور متقاضيان وام را احضار كرده و پول مى ‏خواهد آنان بالاجبار براى رساندن قسط، چاه ديگرى حفر مى‏ كنند. دوّمين چاه حفر مى ‏شود آب بالا مى ‏آيد اشخاصى كه بيعانه داده بودند پولش را به حساب آب گذاشته و از شريك شدن منصرف مى‏ شوند و از آن زمان تا كنون كه شانزده سال مى‏ گذرد مستأجر آب هستند و اجاره داده‏ اند اما قبض موقت شانزده سال پيش در دست آنان است. با توجه به اينكه چاه قبلى با لوله ‏هاى آن هنوز دست نخورده در چند مترى اين چاه وجود دارد آيا مى ‏شود از اين قبض موقت استفاده نموده و گفت اجاره‏ هايى كه داده‏ ايم عوض قسط حساب كنيد و ما هم شريك اين چاه هستيم؟‏

بدون معامله جديد در چاه دوّم شريك نمى‏ شوند.
پي نوشت:
امام خمينى(ره)، استفتائات، ج ‌2، شركت، س 24