پس از عرض سلام تقاضا داريم كه به سؤالات ذيل پاسخ عنايت فرمائيد:
1- اگر مكانهائى را كه وقف مدرسه يا مسجد يا جهات ديگر است در زمانى كه إجاره آنها مثلا ماهى سى تومان بوده تصرّف نموده، بعدا إجاره بالا رفته (به طورى كه اگر تخليه كند متولّى يا حاكم شرع مى‏ تواند ماهى سيصد تومان إجاره بگيرد) آيا جائز است كه تخليه نكند و إجاره كمتر بدهد؟
2- در صورت عدم جواز، آيا نسبت به آنچه در زمان طاغوت كمتر داده به متولّى يا حاكم شرع بدهكار است؟
3- آيا متولّى شرعى يا حاكم شرع مى ‏تواند به كمتر از اجرة المثل إجاره بدهد؟
4- آيا آنچه در زمان طاغوت بابت إجاره به إداره اوقاف داده (نه به متولّى شرعى يا حاكم شرع) إجاره محسوب مى‏ شود؟
5- آيا بر كسى كه مى‏ داند پدرش مدّتها از اين قانون طاغوتى استفاده كرده (كمتر از اجرة المثل به متولّى شرعى يا حاكم شرع رسانده، يا اصلا نرسانده) واجب است در صورتى كه از پدر مالى به إرث رسيده جبران كند؟
جواب: ‏
1- بايد بعد از انقضاء مدّت إجاره، محلّ را تخليه و يا تجديد إجاره از متولّى شرعى نمايد.
2- اگر بدون تجديد إجاره كمتر از اجرة المثل داده ضامن بقيّه اجرة المثل است.
3- جائز نيست مگر در صورتى كه مصلحت وقف در آن باشد.
4- محسوب نمى‏ شود و بايد مال الإجاره را به متولّى شرعى داد.
5- آنچه از اجرة المثل نپرداخته دين است، و بايد از تركه پرداخت شود.
پي نوشت:
امام خمينى(ره)، استفتائات، ج ‌3، احكام وقف، س 6