ج. حدّ و مرزى ندارد، (مسأله‌ى 1143 رساله).
«١١۴٣» انسان در بين نماز جماعتي كه خواندن آن به جماعت واجب نيست، بنابر اظهر مي‌تواند نيت فُرادي كند، اگرچه از اول نماز قصد فرادي داشته باشد، مثلاً نيت كند كه دو نماز خود را با يك نماز امام بخواند؛ يعني قصد كند كه بين نماز فرادي كنَد و زودتر تمام كند و دوباره نماز دوم را به او اقتدا كند. ولي ممكن است از جهت اخلال به نظم جماعت و اشتباه انداختن مأمومين ممنوع باشد.
پي نوشت :
استفتاءات ( آيت الله بهجت )؛ ج 2 ، احكام نماز جماعت ، نيّت فرادا در جماعت ، س 2725.