خداوند در قرآن كريم محبوب هاي خود را برشمرده و براي محبت نيز درجاتي ذكر مي‌كند:

1. اهل توبه و طهارت و پاكيزگي محبوبان الهي هستند: ﴿إن الله يحب التوابين و يحب المتطهرين) [1]

2. اهل تقوا و پرهيزكاري محبوبان خدايند: ﴿إن الله يحب المتقين) [2] 

3. مبارزان و مجاهدان نستوه محبوب اويند: ﴿إن الله يحب الذين يقاتلون في سبيله صفاً كأنهم بنيان مرصوص) [3] و ...

ولي هيچ محبوبي به عظمت حبيب الله (پيامبر) نيست، زيرا او مظهر محبت كامل حق است، از اين رو خداي سبحان رسولش را محور محبت قرار داد و فرمود: اگر مي‌خواهيد محبوب خدا باشيد، پيرو حبيب او باشيد: ﴿إن كنتم تحبون الله فاتبعوني يحببكم الله) [4]
محبت حبيب الله، انسان را محبوب خدا مي‌كند، زيرا كسي كه پيامبر را دوست دارد، مي‌كوشد مثل او باشد؛ همانطور كه پيامبر(ص) چون خدا را دوست داشت، خود را به اخلاق الهي آراسته نمود.

پي نوشت:
[1] بقره، 222.

[2]  توبه، 4.
[3] صف، 4.

[4] عمران، 31.