با توجه به گزارش‌هاي موجود در منابع و بر اساس آن‌چه از ظاهر سخن ا‌بن‌طاووس برمي‌آيد، جابربن عبدالله انصاري زودتر از اهل‌بيت به كربلا رسيده است. وي در اين باره مي‌نويسد:

فوصلوا الي موضع المصرع، فوجدوا جابر ‌بن ‌عبدالله الانصاري وجماعة من بني ‎هاشم ورجالاً من آل رسول‌‌ الله قد وردوا لزيارة قبر الحسين(ع)، فوافَوْا في وقت واحد، وتلاقوا...؛[1] پس به محل واقعه رسيدند و جابر‌بن‌عبدالله انصاري و گروهي از بني‌هاشم و افرادي از خاندان رسول ‌خدا(ص) را در آنجا مشاهده كردند كه براي زيارت قبر امام حسين آمده بودند. پس در يك زمان به هم رسيدند و همه باهم شروع به گريه و ناله كردند.

گويا برخي انديشمندان همچون محدث نوري از عبارت «فَوافَوْا في وقت واحد»، ‎هم‌زماني ورود اهل‌بيت با جابر به كربلا را برداشت كرده اند؛ درحالي‌كه با ملاحظة دو تعبير «فوصلوا» و «فوجدوا»، روشن مي‎شود كه تعبير «فوافَوْا...» ناظر به اجتماع آنان براي گريه و عزاداري در يك زمان است، نه هم‌زماني حضور آنان در كربلا. بنابراين مي‌توان گفت جابر پيش‌ از همه به كربلا رسيده است و سپس گروهي از بني‎هاشم به او پيوسته‌اند و سرانجام اهل‌بيت امام حسين(ع) وارد كربلا شده‌اند.[2]

 

پي نوشت: -------------------------

[1]. سيدبن‌طاووس، اَلْمَلْهُوف عَلي قَتْلَي الطُّفُوف، ص225.

[2]. ر.ك: قاضي طباطبايي، تحقيق دربارة اول اربعين حضرت سيدالشهدا†، ص275ـ276.