اگر يك روحانى در جمعى كه عمل حرامى انجام مىشود، شرايط وجوب امر به معروف و نهى از منكر را نبيند، اما سكوت او موجب بدگمانى مردم به وى گردد- چون انتظار برخورد از وى را دارند- تكليف او چيست؟
جهت عضويت در كانال "مقلدين مراجع تقليد" كليك كنيد
ج. بايد به گونهاى اظهار كند و نبودن شرايط، رافع وجوب است نه جواز آن.
پي نوشت :
استفتاءات ( آيت الله بهجت )؛ ج 3 ، احكام امربه معروف و نهي از منكر، س 3862.
كاربر گرامي، با توجه به احتمال تغيير در نظرات و فتاواي مراجع عظام، جهت اطلاع از آخرين فتوا با دفتر مرجع تقليد خود تماس بگيريد. با تشكر