با توجه به اين كه گروه‌هاى بسيار زيادى در جهان مشغول تحقيق هستند و نتايج كار خود را دائماً اعلام مى‌نمايند و از طرفى افراد اين گروه‌ها ممكن است برخى از لحاظ علمى، برخى از لحاظ اخلاقى و صداقت و برخى از هر دو لحاظ كاملًا قابل‌ تأييد نباشند (به عبارت بهتر هيچ تضمينى نيست كه نتيجه‌ى اعلام‌شده‌ى تحقيق با واقعيات، كاملًا منطبق باشد) و از طرف ديگر هيچ مرجع واحدى در مورد تأييد يا ردّ تحقيقات وجود ندارد يا اگر هم موجود باشد، مدت زيادى طول مى‌كشد كه نتيجه‌ى صحيح كار ارايه شود، در چنين شرايطى اگر نتيجه‌ى تحقيقاتى كه در رسانه‌ها و مجلات (حتّى معتبر) اعلام مى‌شود با روش‌هاى قبلى ما (كه به فايدۀ كامل و قطعى آن‌ها اطمينان نداريم) مغاير باشد يا مكمّل آن‌ها باشد، وظيفه ما چيست؟ عمل به روش‌هاى قبلى يا جديد؟
ج. بايد احتياط كنيد تا يقين حاصل شود، يا راجح از دو طريق را تشخيص دهيد و به مريض يا ولىّ او اعلام كنيد كه مطلب يقينى نيست. بلكه اگر هم يقينى بود، ممكن است تبديل به يقين خلاف شود و ممكن است تخلّف داشته باشد و ما راهى اصلح از اين راه بلد نيستيم و راه ما همين ظنّ است و ظنّ به اين معالجه تعلّق گرفته. از او اجازه بگيريد براى رفع مسئوليتش از حيث تكليف و ضمان. البته همه اين‌ها در صورتى است كه احتمال خطر در ترك معالجه اقوى از احتمال خطر در معالجه‌ى خاصّه نباشد.
پي نوشت :
استفتاءات ( آيت الله بهجت )؛ ج 3 ، احكام انواع شغل ها و درآمدها ، پزشكي ، س 3903.