هنگام قصد اقامت ده روز، قصد خروج از حدّ ترخّص محلّ اقامت به مدت يكى دو ساعت مضر نيست و بيش از آن اگر قصد دارد خارج شود ضرر به نيّت اقامت مى‌رساند و در موردى كه قصد خروج مضر نيست در بازگشت تجديد نيّت لازم نيست.

پي نوشت:

امام خميني(ره)، استفتائات، ج1، احكام نماز، احكام مسافر، قصد اقامت، س340