اگر از گفته دكتر گمان به ضرر يا خوف ضرر براي او حاصل شود واجب است كه روزه نگيرد ، و همچنين اگر دكتر حاذق بود ، و مورد اطمينان و وثوق او باشد ، و اين شخص اطمينان به خطاي دكتر نداشته باشد باز هم نبايد روزه بگيرد و در غير اين دو صورت روزه بر او واجب است.

پي نوشت:

پايگاه اطلاع رساني حضرت آيت الله وحيد خراساني، احكام روزه، س318