آيا مقصود از اين گفته که «شارب خمر تا چهل روز نماز و روزه اش نماز و روزه نيست»، اين است که در اين مدت بر او واجب نيست نماز بخواند و بعداً بايد آن ها را قضا کند؟ يا اين که مقصود جمع بين قضا و ادا است و يا آن که قضاى آن ها بر او واجب نيست بلکه ادا کافى است، ولى ثواب آن از نمازهاى ديگر کمتر است؟

جواب:

منظور اين است که شرب خمر مانع از قبول نماز و روزه است، نه اين که با شرب خمر وجوب اداى نماز و روزه ساقط شود و قضا واجب گردد يا جمع بين ادا و قضا لازم شود.

پی نوشت:

آیت الله خامنه ای، اجوبة الاستفتائات، احکام نماز، مسائل متفرقه نماز، س728