آفتاب، زمين و ساختمان و چيزهايى كه مانند درب و پنجره در ساختمان به كار برده شده و همچنين ميخى را كه به ديوار كوبيده ‏اند و جزو ساختمان حساب مى ‏شود، با شش شرط پاك مى‏ كند:
اول: آنكه چيز نجس به طورى تر باشد كه اگر چيز ديگرى به آن برسد تر شود. پس اگر خشك باشد، بايد به وسيله ‏اى آن را تر كنند تا آفتاب خشك كند.
دوم: آنكه اگر عين نجاست در آن چيز باشد، پيش از تابيدن آفتاب، آن را برطرف كنند.
سوم: آنكه چيزى از تابيدن آفتاب جلوگيرى نكند.
چهارم: آنكه آفتاب به تنهايى چيز نجس را خشك كند. پس اگر مثلا چيز نجس به واسطه باد و آفتاب خشك شود، پاك نمى‏ گردد.
پنجم: آنكه آفتاب مقدارى از بنا و ساختمان را كه نجاست به‏ آن فرو رفته، يك مرتبه خشك كند.
ششم: آنكه مابين روى زمين يا ساختمان كه آفتاب به آن مى‏ تابد، با داخل آن، هوا يا جسم پاك ديگرى فاصله نباشد.

پي نوشت:
توضيح المسائل حضرت امام م191