أَبُو هَارُونَ الْمَكْفُوفُ قَالَ قَالَ لِي أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع يَا أَبَا هَارُونَ إِنَّ اللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى آلَى عَلَى نَفْسِهِ أَنْ لَا يُجَاوِرَهُ خَائِنٌ قَالَ قُلْتُ وَ مَا الْخَائِنُ قَالَ مَنِ ادَّخَرَ عَنْ مُؤْمِنٍ دِرْهَماً أَوْ حَبَسَ عَنْهُ شَيْئاً مِنْ أَمْرِ الدُّنْيَا قَالَ أَعُوذُ بِاللَّهِ مِنْ غَضَبِ اللَّهِ فَقَالَ إِنَّ اللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى آلَى عَلَى نَفْسِهِ أَنْ لَا يُسْكِنَ جَنَّتَهُ أَصْنَافاً ثَلَاثَةً رَادٌّ عَلَى اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ أَوْ رَادٌّ عَلَى إِمَامٍ هُدًى أَوْ مَنْ حَبَسَ حَقَّ امْرِئٍ مُؤْمِنٍ قَالَ قُلْتُ يُعْطِيهِ مِنْ فَضْلِ مَا يَمْلِكُ قَالَ يُعْطِيهِ مِنْ نَفْسِهِ وَ رُوحِهِ فَإِنْ بَخِلَ عَلَيْهِ مُسْلِمٌ بِنَفْسِهِ فَلَيْسَ مِنْهُ إِنَّمَا هُوَ شِرْكُ الشَّيْطَانِ‏.
قال مصنف هذا الكتاب أدام الله تأييده الإعطاء من النفس و الروح إنما هو بذل الجاه له إذا احتاج إلى معاونته و هو السعي له في حوائجه‏ 

ابو هارون مكفوف مى ‏گويد: امام صادق (ع) به من فرمود:

اى ابو هارون! همانا خداوند به خودش سوگند خورده كه هيچ خائنى همسايه او نباشد. گفتم: خائن كيست؟ فرمود: كسى كه درهمى را از مؤمن دريغ بدارد و يا چيزى از امر دنيا را از او باز دارد. گفتم: از خشم خدا به خدا پناه مى‏ برم، پس فرمود: همانا خداوند بر خودش سوگند خورده كه سه دسته را در بهشت خود ساكن نكند: كسى كه سخن خدا را رد كند يا سخن پيشواى هدايت را رد كند و يا حق شخص مؤمن را منع كند.

مى‏ گويد: گفتم آيا از اضافه مال خود به او بدهد؟ فرمود: از جان و روانش به او بدهد و اگر مسلمانى نسبت به او از جان خود دريغ كند، از او نيست و شريك شيطان است.

شيخ صدوق ره مى ‏گويد: دادن جان و روان عبارت است از: استفاده از مقام وموقعيت به هنگامى كه مؤمن به كمك او نيازمند باشد و آن اين است كه در برآوردن نيازهاى او كوشش كند.

پي نوشت:

الخصال، ج‏1، باب خصلت هاي سه گانه، ص: 151