فدك در زمان رسول خدا صلّى اللَّه عليه وآله مِلك حضرت زهرا عليها السلام بود و آن حضرت در دوران حيات خود، فدك را به فاطمه عليها السلام بخشيده بود. اين مطلب، در كتاب‏هاى شيعه و اهل تسنن ديده مى‏شود. در ادامه به منابع اهل تسنن که به اين مطلب تصريح نموده‌اند اشاره مي‌کنيم:
بزّار، ابو يَعلى، ابن ابى حاتِم و ابن مُردَوَيْه اين گونه نقل مى‏كنند كه ابو سعيد خُدرى مي گويد:
هنگامى كه آيه «وَآتِ ذَا الْقُرْبى‏ حَقَّهُ»[1] نازل شد، رسول خدا صلّى اللَّه عليه وآله، فاطمه عليها السلام را فرا خواند و فدك را به وى بخشيد.
اين حديث از ابن عبّاس نيز روايت شده است، مى‏توانيد آن را به روايت از اين بزرگان و محدّثان در كتاب الدر المنثور ببينيد.[2] همچنين حاكم، طَبَرانى، ابن النجار، هيثمى، ذهبى، سيوطى، متّقى هندى و ديگران نيز از راويان اين حديث محسوب مى‏شوند.
ابن ابى حاتم اين حديث را در تفسيرش روايت مى‏كند، تفسيرى كه ابن تيميّه در كتاب «منهاج السنّه النبوية» آن را خالى از هر حديث جعلى مى‏داند.[3]
بسيارى از علما و بزرگان اهل سنّت اقرار دارند كه فدك در زمان حيات رسول خدا صلّى اللَّه عليه وآله، مِلك فاطمه عليها السلام بوده و به عنوان عطيّه‏اى از سوى رسول خدا صلّى اللَّه عليه وآله به فاطمه زهرا عليها السلام شناخته مى‏شده است.
سعدالدين تفتازانى و ابن حَجَر مكّى از آن جمله‏اند. او تصريح مي‌ کند فدک را در حالي از فاطمه [سلام الله عليها] گرفتند که در دست او بود نه اينکه تازه ارث به او رسيده بود.[4]

پی نوشـت: ---------------------------
[1]. سوره اسراء: آيه 26.
[2] . جلال الدين سيوطي، الدر المنثور فى التفسير بالمأثور، ج4، ص 177.
[3] . ابن تيميه، منهاج السنّه النبوية، ج7، ص13.
[4] . الصواعق المحرقه، 31.