ابن عربي در كتب خود از جمله فتوحات مكّيه سخناني در مورد ائمه معصومين (ع) آورده اند كه بعنوان نمونه به برخي از آنها اشاره مي شود.

1. «اصل و ريشه شجره طوبي در خانة علي بن ابيطالب ع() است زيرا شجرة طوبي همان حجاب مظهر نور فاطمة زهرا ـ سلام الله عليها ـ است پس در بهشت هيچ دري و درجه اي و خانه اي نيست مگر آنكه در آن شاخه اي از شاخه هاي شجره طوبي هست و بيشتر مردم نمي دانند كه ريشة اين درخت كجاست ولي اصل و ريشة همه اين ها حتّي سرّ هر نعمت بهشتي و هر بهره اي كه براي اولياء است از نور فاطمه س منشعب و متنوع است.»[1]
2. «كسي كه به اهل بيت خيانت كند به رسول الله ـ صلّي الله عليه و آله ـ خيانت كرده و هر كس به آن چه كه رسول الله ص به عنوان سنّت قرار داده خيانت كند بدرستي كه در سنّت آن حضرت خيانت ورزيده است.»[2]
البته سنت ياد شده از ديدگاه ايشان در بابي ديگر ذكر شده و آن را مودّت ذوي القربي و اهل بيت رسول الله و فاطمه و حسنين(عليهم السلام) مي داند.[3]
3. «اهل بيت اقطاب عالم هستند و آن ها در اعلي مرتبه و اتمّ شرف هستند و آن ها قطب و مركز شرافت مي باشند. و در همين بخش اين جمله را آورده اند كه شايسته و جايز نيست هيچ مسلماني اهل بيت را مذمت كند.
4. و در جائي گفتگوي شبلي و امام سجّاد را به عنوان پندي براي همه نقل نموده است[4] كه در عهده اين مقال نيست.
5. ايشان در جاي ديگري در مورد امام زمان ـ عجل الله تعالي فرجه الشريف ـ مي گويد:
«بدانكه خداوند، خليفه اي دارد كه خروج مي كند و زمين را پر از قسط و عدل مي كند همانطور كه از ظلم و جور پر شده است، اگر از دنيا يك روز بيشتر نمانده باشد خداوند آن روز را بقدري طول مي دهد تا اين خليفه كه از عترت رسول الله (ص) و از اولاد فاطمه (س) است و اسم او هم اسم پيامبر (ص) است و جدّ او حسين بن علي بن ابيطالب ـ عليهم السّلام ـ مي باشد، ظهور كند ـ‌ او كسي است كه ظلم و اهلش را نابود مي كند، دين را اقامه مي كند ـ ‌روح در اسلام مي دَمد و اسلام به سبب او عزت مي يابد بعد از آنكه ذليل بوده و اسلام را زنده مي كند بعد از آنكه مرده است.»[5]

پاورقي ها:
[1] . ابن عربي، محيي الدين ، فتوحات مكيه ج 1، ص 673، باب 71، اليواقيت و الجواهر، ترجمه از علي فضلي، بيروت.
[2] . همان، ج 4، باب 502، ص 139.
[3] . ابن عربي ، محيي الدين ،، فتوحات مكيه ، ج 3، ص 234، باب محبة آل بيت النبي من محبة النبي ـ صلّي الله عليه و آله ـ چاپ مصر.
[4] . ابن عربي، محيي الدين ، فتوحات مكيه ، ج 1، باب 72، ص 677، چاپ (بيروت)، ترجمه از علي فضلي.
[5] . همان ، ج 3، ص 327،.

 مركز مطالعات و پاسخگويي به شبهات