همه مراجع(به جزآيات عظام تبريزى، سيستانى و وحيد): آنچه كه باعث افطار روزه مى‏شود، خوف ضررى است كه منشأ عقلايى داشته باشد وميزان در مقدار آن، عرف عقلا است؛ به گونه‏ اى كه اثر مترتب بر روزه را ضرر بدانند.

آيات عظام تبريزى، سيستانى و وحيد: آنچه كه باعث افطار روزه مى‏ شود، خوف ضررى است كه منشأ عقلايى داشته باشد و مقدار ضرر،بايد قابل توجه باشد.

منبع:

توضيح المسائل مراجع، م 1743، 1744.آيات عظام تبريزى، سيستانى، وحيد، منهاج الصالحين، شرايط صحة الصوم، م 1029.