اينجانب با دانستن اين مسأله كه: "تا انسان يقين به نجاست چيزى نكند، اجتناب از آن لازم نيست" باز هم در بسيارى از اوقات نجس مى‏شوم و نيز مى‏دانم كه اين احساس بر اثر ناآگاهى و درست نفهميدن مسائل است؛ خواهش مى‏كنم راه شرعى مبارزه با اين بيمارى روانى را بيان بفرماييد.‏
اعتنا و ترتيب اثر به وسوسه حرام است و به شكهاى خود نبايد اعتنا كنيد.
پي نوشت :
امام خميني(ره)، استفتائات، ج1، طهارت، نجاسات و احكام آن، س 296