آيا وظيفه افراد در امر به معروف و نهى از منکر اين است که فقط به امر به معروف و نهى از منکر زبانى اکتفا کنند؟ و اگر اکتفا به تذکر زبانى واجب باشد، اين امر با آن چه در رساله هاى عمليه به خصوص تحريرالوسيله آمده است، منافات دارد، و اگر مراتب ديگرِ امر به معروف و نهى از منکر هم براى افراد در موارد لزوم جايز باشد، آيا در صورت نياز مى توان همه مراتب مذکور در تحريرالوسيله را انجام داد؟

جواب:

با توجه به اين که در زمان حاکميت و اقتدار حکومت اسلامى مى توان مراتب ديگر امر به معروف و نهى از منکر را که بعد از مرحله امر و نهى زبانى هستند، به نيروهاى امنيتى داخلى (پليس) و قوه قضائيه واگذار کرد، به خصوص در مواردى که براى جلوگيرى از ارتکاب معصيت چاره اى جز اعمال قدرت از طريق تصرّف در اموال کسى که فعل حرام انجام مى دهد يا تعزير و حبس او و مانند آن نيست، در چنين زمانى با حاکميت و اقتدار چنين حکومت اسلامى، واجب است مکلفين در امر به معروف و نهى از منکر به امر و نهى زبانى اکتفا کنند، و در صورت نياز به توسل به زور، موضوع را به مسئولين ذيربط در نيروى انتظامى و قوه قضائيه ارجاع دهند و اين منافاتى با فتاواى امام راحل(قدّس سرّه) در اين رابطه ندارد. ولى در زمان و مکانى که حاکميت و اقتدار با حکومت اسلامى نيست، بر مکلفين واجب است که در صورت وجود شرايط، جميع مراتب امر به معروف و نهى از منکر را با رعايت ترتيب آن ها تا تحقق غرض انجام دهند.

پی نوشت:

آیت الله خامنه ای، اجوبة الاستفتائات، امر به معروف و نهي از منكر، شرايط وجوب امر به معروف و نهى از منکر، س1064