ج. آن‌ها را با ذكر هر چه سبب تخفيف حزن آن‌ها شود تسلى بدهد و روايات وارده در اجر مصيبت‌ديده را براى آن‌ها نقل كند و مجرّد حضور نزد صاحبان مصيبت كه او را ببينند در تعزيه‌ى او كافى است.
پی نوشت :
استفتاءات ( آیت الله بهجت )؛ ج‌1 ، احکام اموات ،  )امور پس از دفن ، مجالس عزا، ترحيم و خيرات جهت ميّت( ، س 1401.