كسانى از ايران به كويت يا كشورهاى ديگر خليج فارس مى ‏روند، و در اين كشورها مسافر هستند و درآمدى ندارند، و دولت هم نمى‏ گذارد كسى پول از ايران خارج نمايد، اين مسافرين از رفقا يا غير رفقايشان در كشورهاى‏ مزبور دينار مى‏ گيرند و جنس يا سوغاتى مى‏ خرند و به ايران مى ‏آورند، بعدا عوض دينار "تومان" مى ‏پردازند (حال گاهى به نرخ بانك كه 18 دينار هزار تومان مى‏ باشد، يا به نرخ صرف بازار) آيا اين كارها جائز است يا خير؟
‏
چنانچه خلاف مقرّرات دولت اسلامى باشد جائز نيست.
پي نوشت:
امام خمينى(ره)، استفتائات، ج ‌3، امور بانكي، س 7