امام صادق (ع) فرمود: «حسين در نزد پروردگارش ... به زائرانش نظر مى كند. او نگاه مى كند كه چه كسى براى آن حضرت گريه مى كند، پس براى او طلب آمرزش كرده و پدرانش را مى‏ خواند تا براى آن زائر دعا كرده و طلب آمرزش و مغفرت نمايند. سپس امام (حسين) مى فرمايد: اگر زائر من مى‏ دانست كه خدا چه چيزى براى او عطا مى فرمايد شادى او بيشتر از جزع و بى ‏تابى وى مى ‏گرديد». (1)

و امام حسين (ع) فرمود: «هر كس مرا در زندگانيش زيارت كند، پس از مرگش بازديدش خواهم كرد» . (2)  

منبع:

1.امالى شيخ طوسى , ص 55

2. بحارالانوار , علامه مجلسى , ج 101 ص 16