زنى صاحب زمينى بوده قبل از موتش وصيّت كرده كه زمين مذكور را بايد سه قطعه كرد. ثلث أوّل را شخص معيّنى از طرف او حجّ واجب انجام دهد، و ثلث دوّم را شوهرش براى انجام واجبات دينيّه مانند صوم و صلاة مصرف نمايد، و ثلث سوّم مال وارثين باشد كه عبارتند از دخترهايش. بعد از موت موصي مادرش (كه در حالت وصيّت و حياتش ساكت بوده) نزاع مى‏ كند كه نصف تمام اين زمين را شوهرم عوض مهريّه برايم داده بود، و در ادّعاء خود شاهد هم ندارد. آيا اين دعوى شنيده مى‏ شود و حقّى ثابت مى‏ شود يا نه؟ و وظيفه موصى له بعد از انجام حجّ يا قبل از انجام حجّ چيست؟ تكليف شوهر و دخترها چيست؟
‏
اگر زمين تحت يد موصي بوده تا مدّعيه به طريق شرعى دعواى خود را ثابت نكند حقّى ندارد، و وصيّت نسبت به ثلث مجموع تركه ميّت نافذ است.
پي نوشت:
امام خمينى(ره)، استفتائات، ج ‌3، احكام ارث، س 135