اينجانب در طول حيات پدرم مكرّرا به ايشان تأكيد مى‏ كردم كه اگر احيانا ديونى را در زمينه واجبات خويش دارد تماما أداء نمايد، ولى پدرم ادّعاء داشتند كه هيچ گونه دينى از اين بابت ندارند. البتّه من از واجب الحجّ بودن ايشان آگاهى داشتم و از طرفى از نوع مرض ايشان هم آگاه بودم كه از نوع سرطان و غير قابل علاج است، به همين دليل در اواخر حيات ايشان دوباره موضوع را با پدرم در ميان گذاشتم ولى همان جواب قبلى را دريافت نمودم. از طرفى بعد از پدرم هيچ گونه ارثى از ايشان به بنده تعلّق نگرفته است مگر شش من زمين و آب (كه دو برابر همان مقدار- و شايد هم بيشتر- در طول حيات خويش با قيد كردن در قباله عقد به خانم برادرم منتقل كرده‏ اند، و به خاطر اين كه اين باعث ناراحتى من نگردد مقدار مذكور را به من منتقل نموده ‏اند) و بقيّه ما يملك ايشان (از قبيل پول، زمين، آب، گوسفند، گاو و هرچه موجودى داشتند) بنابر وصيّت پدرم به مادرم منتقل شده. لطفا اينجانب را راهنمائى كنيد كه آيا مى ‏توانم از إرثيّه منتقله به مادرم براى اداء دين پدرم استفاده كنم يا نه؟ و با توجّه به اينكه من پسر بزرگ خانواده هستم آيا اصلا ديون پدرم به اينجانب تعلّق مى ‏گيرد؟
‏
 بر ورثه واجب نيست از مال خودشان دين متوفّى را بپردازند، ولى اگر دينى بر عهده ميّت باشد و مال از او باقى مانده باشد بايد دين را (كه يكى از آنها حجّ واجب است) از آن مال أداء نموده و اگر پدر شما در زمان حيات تمليك به مادرتان نكرده بلكه وصيّت نموده، بايد أوّلا ديون مالى او را أداء نمود و بعد وصيّت او در ثلث باقى نافذ و بقيّه بين ورثه تقسيم مى‏ شود.
پي نوشت:
امام خمينى(ره)، استفتائات، ج ‌3، احكام ارث، س 127