صِرف حقّ الحضانة در آن مقدار كه فقط حقّ من له الحضانة است قابل إلزام و إجبار نيست، بلكه صاحب حقّ مى ‏تواند از حقّ خود بگذرد و از حضانت صرف نظر نمايد، ولى نسبت به حقّ فرزند (در تر و خشك كردن وى و در تربيت و نگهدارى و حفظ او) اگر من عليه الحق، امتناع ورزد حاكم شرع مى‏ تواند او را إلزام به رعايت حقّ فرزند نمايد.
پي نوشت:
امام خمينى(ره)، استفتائات، ج ‌3، ازدواج و مسائل مربوط به آن، حق حضانت و بچه داري، س 12