سوره هود، آيه 48: («قِيلَ يا نُوحُ اهْبِطْ بِسَلامٍ مِنَّا وَ بَرَكاتٍ عَلَيْكَ وَ عَلى‏ أُمَمٍ مِمَّنْ مَعَكَ ...‏»)

 بدون شك طوفان عظيم حضرت نوح(ع) همه آثار حيات را در هم كوبيده بود و زمين هاى آباد، مراتع سر سبز و باغ هاى خرم، همگى ويران شده بودند. و در اين هنگام بيم آن مى‏ رفت كه نوح و يارانش از نظر زندگى و تغذيه در مضيقه شديد قرار گيرند.

اما خداوند به اين گروه مؤمنان اطمينان داد كه درهاى بركات الهى به روى شما گشوده خواهد شد و از نظر زندگى هيچ گونه نگرانى به خود راه ندهيد. آن كس كه طوفان را براى نابودى طغيانگران فرستاد، هم او مى ‏تواند محيطى سالم و پر بركت براى مؤمنان فراهم سازد.
اين جمله كوتاه به ما مى‏ فهماند كه قرآن تا چه اندازه به جزئيات و ريزه كاري هاى مسائل اهميت مى ‏دهد و آنها را در عباراتى بسيار فشرده و زيبا منعكس مى ‏سازد.

پي نوشت:

تفسير نور، ج‏4، ص 68. تفسير نمونه، ج‏9، ص 121.