سوره اعراف، آيه 201: («إِنَّ الَّذِينَ اتَّقَوْا إِذا مَسَّهُمْ طائِفٌ مِنَ الشَّيْطانِ تَذَكَّرُوا فَإِذا هُمْ مُبْصِرُونَ»).

" طائف از شيطان" آن شيطانى است كه پيرامون قلب آدمى طواف مى ‏كند تا رخنه ‏اى پيدا كرده وسوسه خود را وارد قلب كند يا آن وسوسه‏ اى است كه در حول قلب مى ‏چرخد تا راهى به قلب باز كرده، وارد شود. كلمه" مِن" بنا بر احتمال اول (خود شيطان) بيانيه و بنا بر احتمال دوم (وسوسه شيطان) نشويه است، و ليكن در عين حال برگشت هر دو معنا به يك چيز است. كلمه " تذكر" به معناى تفكر آدمى در امور مرتبط است براى پيدا كردن نتيجه ‏اى كه قبلا مجهول و يا مورد غفلت بود.
اين آيه امر به استعاذه و پناه بردن به خداوند را تعليل مى ‏كند، و معنايش اين است كه در موقع مداخله شيطان به خدا پناه ببر، زيرا اين روش، روش پرهيزكاران است. پرهيزكاران وقتى شيطان طائف نزديكشان مى‏ شود به ياد اين نكته مى‏ افتند كه پروردگارشان خداوند است كه مالك و مربى ايشان است، و همه امور ايشان بدست او است پس چه بهتر كه به خود او مراجعه نموده و به او پناه ببريم، خداوند هم شر آن شيطان را از ايشان دفع نموده و پرده غفلت را از ايشان بر طرف مى ‏سازد، ناگهان بينا مى ‏شوند.
 

منبع:

ترجمه تفسير الميزان، ج‏8، ص498.