علت اينكه دعوت علني با دعوت خويشاوندان شروع شد اين است كه تا نزديكان يك رهبر الهي و يا اجتماعي به اوايمان نياورند و از او پيروي نكنند هرگز دعوت او در بيگانگان مؤثر واقع نمي شود. زيرا نزديكان آدمي بر اسرار و احوال و ملكات و معايب او واقف ‏اند. لذا ايمان خويشاوندان مدعي رسالت به او، نشانه ‏ي صدق او به شمار مي ‏رود، چنان كه اعراض ايشان حاكي از دوري مدعي از صدق در ادعاست.