حدود چهار ماه پيش آمادگى خود را در ازدواج ديدم، با دخترى ازدواج نمودم (البتّه تا حالا فقط عقد نموده ‏ام) كه در او ضعفهائى هست، به جاى اينكه با او انس و الفت پيدا كنم روز به روز بى‏ علاقگى من به او بيشتر مى‏ شود، و به جائى رسيده كه نمى‏ توانم خود را به هيچ وجه قانع كنم، حالا مى‏ خواهم نامزدم را طلاق دهم، و مى‏ دانم اگر با او ازدواج كنم آينده هر دوى ما جز بدبختى و شومى چيز ديگرى نيست، از شما مى ‏خواهم با توجّه به ضعفهاى ذيل بفرمائيد طلاق دادن و جدا شدن من از نامزدم از نظر شرعى چگونه مى ‏باشد؟ 1- ضعيف الجثّه بودن بى ‏اندازه. 2- نامتناسب بودن اندامها بى ‏اندازه. 3- ساده لوح بودن او. 4- قبل از انقلاب كه سنّ او هفده يا هيجده سال بوده بى حجاب به مدرسه مى‏ رفته.
‏
اگر از جهات دينى إشكالى نداريد خوب است به زندگى مشترك ادامه دهيد، و به الطاف خداوند متعال اميدوار باشيد، و امور مزبوره شما را نسبت به آينده مأيوس نسازد. و در هر صورت اختيار طلاق با شوهر است.
پي نوشت:
امام خمينى(ره)، استفتائات، ج ‌3، طلاق و مسائل مربوط به آن، احكام طلاق، س 13