اگر عمل به حقّ الحضانه مستلزم عسر و حرج فوق العاده باشد، مثل اينكه گرفتن فرزند از مادر بعد از دو سال و ردّ به پدر باعث مشقّت غير قابل تحمّل براى مادر باشد (كه اين مشقّت اضافه بر أصل مشقّت فراق است كه معمولا متوجّه مادر مى‏ شود) و يا عمل به حقّ الحضانة باعث فساد و انحراف اخلاقى و تربيتى باشد و كودك را در معرض فساد قرار دهد، در اين دو صورت آيا باز حقّ حضانت ثابت است يا به علّت حرج و فساد، ساقط مى ‏شود؟
‏
در صورت دوّم كه كودك در معرض فساد دينى يا اخلاقى قرار مى‏ گيرد پدر صلاحيّت حضانت را مادام كه چنين است ندارد، و در صورت أوّل كه مشقّت، غير قابل تحمّل براى مادر است پدر نبايد فرزند را از مادر جدا كند.
پي نوشت:
امام خمينى(ره)، استفتائات، ج ‌3، ازدواج و مسائل مربوط به آن، حق حضانت و بچه داري، س 13