شخصى فوت نموده و چند فرزند پسر و دختر و يك زن باقى گذاشته، ما ترك او دو دانگ خانه است كه حدود بيست هزار تومان و يك جريب زمين كه حدود پنجاه هزار تومان ارزش دارد، و قسمتى آب و اثاث خانه كه حدود ده هزار تومان ارزش دارد. نسبت به نيم جريب زمين براى بعضى از ورثه شفاها وصيّتى نموده (كه عدّه‏ اى از ورثه وصيّت را قبول دارند و بعضى إنكار مى‏ كنند) و دو مهريّه بدهكار بوده است (كه فتوكپى يك قطعه ضميمه و يك قطعه هم مفقود شده و در دفتر موجود است)، و پول يك جريب زمين در آن مهرنامه مفقود شده پنجاه تومان پول نقره آن زمان نوشته شده) مستدعى است حكم اللّه را مرقوم فرمائيد كه ورثه بر طبق آن عمل نمايند تا نزاع و اختلاف مرتفع شود.

اگر "عينى" در مهريّه زوجه باشد به او اختصاص دارد، و هر مقدار ثابت است كه ميّت دين داشته و اداء نكرده از تركه خارج مى‏ شود، و وصاياى ميّت در صورت ثبوت شرعى نسبت به ثلث تركه نافذ است، و بقيّه بر طبق موازين شرعيّه إرث مى‏ شود، و نزاع بايد در محاكم شرعيّه فيصله شود.
پي نوشت:
امام خمينى(ره)، استفتائات، ج ‌3، احكام ارث، س 5