اينجانب داراى چند فرزند مى ‏باشم كه جز يكى- پسر هفت ساله- همگى بزرگ بوده و صاحب زندگى و همسر مى ‏باشند و چون خودم مريض احوال هستم و سنّى از من گذشته است وصيّت نموده ‏ام كه منزل مسكونى‏ ام را بعد از خودم به پسر هفت ساله‏ ام واگذار نمايند، امّا اولادهاى بزرگتر مانع از اين كار مى ‏شوند و مى ‏گويند كه بيشتر از ثلث مالم را حق ندارم كه به پسر كوچكم واگذار نمايم؛ لطفا بفرماييد كه آيا شرعا من مى ‏توانم اين منزل را به پسر كوچكم واگذار نمايم؟‏

وصيّت در ثلث نافذ است ولى اگر در زمان حيات خود تمام آنچه را مى ‏خواهى به كسى ببخشى نافذ [است‏]، و مانع ندارد.
پي نوشت:
امام خمينى(ره)، استفتائات، ج ‌2، وصيت، موصي به، س 40