با اين كه كشور به تبليغات نياز دارد، و مردم در شهرها و روستاها نياز به طلّاب و خطباء دارند (كه اگر به آنجاها مسافرت نكنند مردم از مسائل دينى و شناخت ضروريّات إسلام بى خبر مى ‏مانند، و احتمال گمراه شدن و از خطّ إسلام منحرف گرديدن گروهى از جوانان مى‏ باشد) آيا بر مبلّغين اسلامى واجب كفائى است كه در اين أمر دخالت كنند؟ و اگر شانه خالى نمايند مرتكب گناه شده ‏اند؟
                        ‏
موكول به تشخيص خود شخص است، اگر احساس مى ‏كند كه نشر معارف إسلام به وجود او نياز دارد در صورت إمكان بايد إقدام نمايد.
پي نوشت:
امام خمينى(ره)، استفتائات، ج ‌3، مسائل متفرقه، ارشاد و تبليغ، س 126