الهي! اي خالق بي مدد و اي واحد بي عدد! اي اول بي بدايت و اي آخر بي نهايت! اي ظاهر بي صورت و اي باطن بي سيرت! اي حيّ بي ذلت! اي معطي بي فكرت و اي بخشنده ي بي منّت! اي داننده ي رازها اي شنونده ي آوازها! اي بيننده ي نمازها! اي پذيرنده ي نيازها! اي شناسنده ي نام ها و اي رساننده ي گام ها! اي مبرّا از عوايق، اي مطلع بر حقايق! اي مهربان بر خلايق! عذرهاي ما بپذير كه تو غني و ما فقيريم و بر عيب هاي ما مگير كه تو قوي و ما حقيريم، از بنده خطا آيد و ذلّت و از تو عطا آيد و رحمت.

الهي! اي كامكاري كه دل دوستان در كنف توحيد تو است و اي كارگذاري كه جان بندگان در صدف تقدير تو است، اي قهاري كه كس را به تو حيلت نيست، اي جباري كه گردنكشان را با تو روي مقاومت نيست، اي حكيمي كه روندگان ترا از بلاي تو گريز نيست، اي كريمي كه بندگان را غير از تو دست آويز نيست، نگاه دار تا پريشان نشويم و در راه آر تا سرگردان نشويم.

مناجات هاي خواجه عبدالله انصاري