ممكن است برخى افراد هنگام عصبانيت و يا در فشار مشكلات زبان به كفرگويى باز كنند، آيا اين افراد حكم مرتدّ را دارند و آيا سلب اختيار نسبت به اين افراد صادق است يا نه؟ و چنانچه بعد از رفع عصبانيت توبه كند مقبول است يا نه؟
جهت عضويت در كانال "مقلدين مراجع تقليد" كليك كنيد
ج. واجب است توبه كند و از اين كلمات به زبان نياورد و اگر از حال اختيار خارج شده و چنين كلامى گفته باشد، مرتدّ نيست و بين كفرگويى و سبّ تفاوت است.
پي نوشت :
استفتاءات ( آيت الله بهجت )؛ ج1، احكام نجاسات ، كافر ، س 375.
كاربر گرامي، با توجه به احتمال تغيير در نظرات و فتاواي مراجع عظام، جهت اطلاع از آخرين فتوا با دفتر مرجع تقليد خود تماس بگيريد. با تشكر