ج. منظور كسى است كه خرج سال خود و خانواده‌اش را دارد؛ و كسى كه فعلًا خرج سال را ندارد ولى به تدريج به دست مى‌آورد و مصرف مى‌كند، اگر غير از آن چه خرج مى‌كند، با قرض كردن و مانند آن بتواند زكات فطره را بدهد، به طورى كه نظم امور او به هم نخورد و موجب خرج و اجحاف نباشد، بنابر احتياط واجب بايد زكات فطره را بدهد.
پي نوشت :
استفتاءات ( آيت الله بهجت )؛ ج 2 ، احكام زكات فطره، افرادي كه پرداخت فطريه آنان واجب است ، س 3324.