دل ناتوان ليلا، ز غم تو مي‌گدازد
  
  چه كند اگر نسوزد؟ چه كند اگر نسازد؟
  
تو سوار روي ني، مادر دل‌كبابت از پي
  
  نه عجب اگر كه در پاي ني تو، سر ببازد
  
تو اگر چه سربلندي، نظري به‌ زير پا كن
  
  كه نظر به زير‌دستان، به بزرگ مي‌بَرازد
  
تو هماي دولتي، سايه‌ فكن بر اين ضعيفان
  
  كه به ‌زير سايه‌ات سرو بلند، سر فرازد
  
تو سوار يكّه‌تازي، به پيادگان مدارا
  
  كه پياده را نشايد، ز پي سواره تازد
  
من اگر ز غم بميرم، ز سرت نظر نگيرم
  
  كه به چون تو نازنيني، دل عالمي ببازد
  
چه شود اگر نوازش كني از نيازمندان؟
 
 چو نيِ تو بند‌بندم، ز غم تو مي‌نوازد
منبع:
محمّد‌حسين غروي اصفهاني/ديوان كمپاني