قبول عزت و افتخار و پرهيز از ننگ و ذلت
از مهمترين پيامهاي اين روز كه ميتواند سرلوحه و الگوي تمامي بشر در پيمودنمسير زندگي خويش باشد، عدم سازش با ستمگر و كنار نيامدن با ذلت و خواري و پستياست، هم چنان كه امام (ع) ميتوانست با يك امضاي ساده و گردن نهادن بر بيعت يزيد،خود و خانواده و اصحاب را از كشته شدن و اسيري نجات دهد و حتي به مال و مقام نيزدست يابد.
اما چه ساده انديشي است، اگر حتي به ذهن خود راه دهيم كه امام براي لحظهاي هم به اين موضوع فكر كرده و دچار ترديد و دودلي گشته است. اصولاً از كسي كه در دامانپيامبر (ص) با تربيت علي (ع) و پرورش فاطمه (س) و همراهي حسن (ع) رشد نموده، جزاين انتظاري نميبايست داشت و اين گونه است كه امام سوار بر مركب خويش به سويلشكر خصم رفته و پس از حمد و ثناي الهي و درود بر حضرت محمد (ص) و فرشتگان ورسولان الهي فرمود: «أَلا وَ اءِنَّ الدَّعيَّ ابْنَ الدَّعَّي قَدْ رَكَزَ بَيْنَ اثْنَتَيْنِ: بَيْنَ السَّلَّةِ وَ الذِّلَّةِ، وَ هَيْهاتَ مِنَّاالِّذلَّة، يَابَي اللهُ لَنا ذلِكَ وَ رَسُولُهُ وَ الْمُومِنُؤنَ وَ حُجُورٌ طابَتْ وَ حُجُورٌ طَهُرَتْ وَ اُنُوفٌحَميَّةٌ وَ نُفُوسٌ أَبيَّةٌ، مِنْ أَنْ نؤثِرَ طاعَةَ اللّئامِ عَلي مَصارِعِ الْكِرامِ أَلا وَ اءِنّي زاحِفٌ اليهم بِهذِهِ الاسْرَةِعلي كلب العدو ـ قِلَّةِ الْعَدَدِ ـ وَخِذْله النّاصِرِ..؛
... آگاه باشيد! زنازاده پسر زنازاده مرا بين دو كار مخير گردانيد:
شمشير كشيدن يا خواري چشيدن و به دور باد كه ما به ذلت تن دهيم، كه خدا ورسولش ومؤمنان بر ما نميپسندد و دامنهاي پاك و پاكيزه و سرهاي پرحميّت وجانهاي والايي كه فرمانبرداري فرو مايگان را بر كشته شدن با افتخار ترجيح ندهند.هان بدانيد كه من با اين خانوادهام با اين كه تعداد كمي هستند و ياوري ندارم با شماميجنگم...»
منبع:
پيامها و عبرتهاي عاشورا /اكبر مرتضوي