براى پاسخ به اين سؤال مى توان به روايتى كه «كافى» از امام صادق(ع) نقل كرده اشاره نمود كه مى فرمايد:«يكى از ياران امام صادق(ع) پرسيد: آيا ممكن است مؤمن از قبض روحش ناراضى باشد؟! فرمود: نه به خدا سوگند، هنگامى كه فرشته مرگ براى قبض روحش مى آيد، اظهار ناراحتى مى كند، فرشته مرگ مى گويد: اى ولى خدا ناراحت نباش! سوگند به آن كس كه محمد(ص) را مبعوث كرده، من بر تو از پدر مهربانترم، درست چشمهايت را بگشا و ببين، او نگاه مى كند، رسول خدا(ص)، اميرالمؤمنين(ع)، فاطمه(س) و حسن(ع) وحسين(ع) و امامان از ذريه او(عليهم السلام) را مى بيند، فرشته به او مى گويد: نگاه كن اين رسول خدا و اميرمؤمنان و فاطمه و حسن و حسين و امامان(عليهم السلام) دوستان تواند.او چشمانش را باز مى كند و نگاه مى كند، ناگهان گوينده اى از سوى پروردگار بزرگ ندا مى دهد: يا أَيَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطَْمئِنَّه(1) «اى كسى كه به محمد و خاندانش اطمينان داشتى»! به سوى پروردگارت باز گرد، در حالى كه تو، به ولايت آنها راضى هستى، و او با ثوابش از تو خشنود است، داخل در ميان بندگانم يعنى محمد و اهل بيتش(عليهم السلام) شو، در بهشتم وارد شو، در اين هنگام چيزى براى انسان محبوبتر از آن نيست كه هر چه زودتر روحش از تن جدا شود و به اين منادى بپيوندد»(2)

پي نوشت
1.سوره فجر، آيه 27
1. تفسير نمونه، ج 26، ص 494.