پدر ما در حال حيات منزل مسكونيش را به انضمام تمامى اثاث البيت و مطالبات (خواه با سند يا بى‏سند) و هرچه موجودى نقد داشت در مقابل 25 هزار تومان به پسرش فروخت، وقتى كه پدر فوت كرد پسر به موجب همين‏ معامله در أموال پدر تصرّف كرد. در صورتى كه مقدار وجه مطالبات و نقد موجودى غير از حياط مسكونى و اثاث البيت بيشتر از 25 هزار تومان است. آيا اين معامله صحيح است يا باطل؟
‏
با فرض اينكه در حال حيات أموال مرقوم را به پسر فروخته و شرائط صحّت معامله موجود بوده حكم به صحّت مى‏ شود، و ورثه حقّ مزاحمت ندارند.
پي نوشت:
امام خمينى(ره)، استفتائات، ج ‌3، احكام ارث، س 93